12 en 13 mei
Blijf op de hoogte en volg Hans
13 Mei 2017 | Nigeria, Uganda
De wekker ging vrijdagmorgen om 03:30 uur. Met Wiechert samen ben ik naar Schiphol gegaan. Keurig op tijd waren we daar. Met in totaal 130(!) musketiers waren we daar aanwezig. Indrukwekkend. Sommigen werden door hun vrouw en kinderen weggebracht. Dat had mij ook zooooo leuk geleken.... Na een gelukkig vlekkeloos verlopen vliegreis zijn we via Rwanda in Oeganda aangekomen. We zijn met 2 groepen afgereisd. Ongeveer 50 personen gaan de muskathlon lopen in Rwanda en ongeveer 80 in Oeganda, vandaar de tussenstop. Nu is het zo dat ik met enkele familieleden een levens-lange wedstrijd houd wie in de meeste landen is geweest. Voorwaarde is wel dat je voet op bodem hebt gezet. Voor mij dus een ideale mogelijkheid om eenvoudig een land erbij te scoren. In het vliegtuig blijven zitten was dus geen optie voor mij. Dus stapte ik met velen uit het vliegtuig in Rwanda om de grond te raken en als bewijs een filmpje te maken. Daarna liep ik weer de trap van het vliegtuig op, maar daar werd ik aangehouden. Het is absoluut not-done om het vliegtuig te verlaten als je daar niets te zoeken had en je verder moet reizen. De man raasde er rustig op los en zoals zo vaak stelde ik mij deze keer erg nederig op en ging gauw naar mijn plek. Was wel even peentjes zweten, maar gelukkig zonder gevolgen. En Yes, wel weer een land erbij!!!! En met Oeganda dus 2 landen op 1 dag...
Na de vliegreis kwamen we via busjes in ons prachtig hotel aan. Het is best gezellig met Wiechert, maar gelukkig hadden we wel beide een 1-persoonsbed. We vielen snel heerlijk in slaap.
Op zaterdag eind van de morgen vertrokken we naar een Compassion project en daarna gingen we naar de plek waar 1 van de kinderen van het Compassion project woont.
We werden onthaald door de kinderen met prachtig gezang en gedans. Wauw, bij het dansen beweegt echt elke wezel bij die mensen. Wat een houten harken zijn wij vergeleken met hen. Gelukkig vroegen ze mij niet naar voren te komen om mee te dansen. Een andere hark was wel de pineut.
Wat opvalt is het geloof van de mensen in God en het rotsvast vertrouwen op God. Ze hebben weinig, maar voor wat ze hebben zijn ze intens dankbaar. Ze voelen zich rijk gezegend door het Compassion project. Tja, wat is dan echte rijkdom...? Door Compassion en dankzij het geld dat velen van jullie hebben gegeven wordt er hoop in veel gezinnen gebracht. Aan de allerarmste kinderen wordt gezorgd dat ze voldoende te eten en drinken hebben en dat ze naar school kunnen gaan. We zijn in kleine groepjes ook naar de plek geweest waar een kind woonde. Een 'huisje' van nog geen 3 vierkante meter. Voor de meeste van ons te klein om deze ruimte als fietsenhok te gebruiken. Echt waar. Daar zit je dan op een stoel met de IPhone en een gevulde rijk gevulde portemonnee in de broekzak. Wat een verschil! Het zet je wel even aan het denken. Mooi om zo even van hart tot hart met moeder en zoon Bernard te spreken. Moeder was trots op Bernard! Omdat vader 7 jaar geleden is overleden, hebben zij weinig kans om een bestaan op te bouwen. Dankzij het Compassion project hebben ze voldoende te eten, hebben ze kleren en kan Bernard naar school. Wat voor mij echt duidelijk is geworden is dat
HET ECHT ZIN HEEFT om geld te geven voor zulke doelen. Het verandert mensenlevens!
Zo, dat was meteen de preek van de week. Wij gaan weer slapen, want morgen schijnen we al om 7 uur aan de ontbijttafel te moeten zitten. Het is hier overigens 1 uur later dan in Nederland. Eind van de middag hebben we nog een uurtje getraind. Het was wel erg warm, maar het liep verder goed. Geen pijntjes. Donderdag is de loop der lopen. We starten 's morgens al om 06:00 uur. Ik heb even uitgerekend dat ik maar zo snel mogelijk binnen moet zijn, dan heb ik ook het minst last van de warmte.
Na de vliegreis kwamen we via busjes in ons prachtig hotel aan. Het is best gezellig met Wiechert, maar gelukkig hadden we wel beide een 1-persoonsbed. We vielen snel heerlijk in slaap.
Op zaterdag eind van de morgen vertrokken we naar een Compassion project en daarna gingen we naar de plek waar 1 van de kinderen van het Compassion project woont.
We werden onthaald door de kinderen met prachtig gezang en gedans. Wauw, bij het dansen beweegt echt elke wezel bij die mensen. Wat een houten harken zijn wij vergeleken met hen. Gelukkig vroegen ze mij niet naar voren te komen om mee te dansen. Een andere hark was wel de pineut.
Wat opvalt is het geloof van de mensen in God en het rotsvast vertrouwen op God. Ze hebben weinig, maar voor wat ze hebben zijn ze intens dankbaar. Ze voelen zich rijk gezegend door het Compassion project. Tja, wat is dan echte rijkdom...? Door Compassion en dankzij het geld dat velen van jullie hebben gegeven wordt er hoop in veel gezinnen gebracht. Aan de allerarmste kinderen wordt gezorgd dat ze voldoende te eten en drinken hebben en dat ze naar school kunnen gaan. We zijn in kleine groepjes ook naar de plek geweest waar een kind woonde. Een 'huisje' van nog geen 3 vierkante meter. Voor de meeste van ons te klein om deze ruimte als fietsenhok te gebruiken. Echt waar. Daar zit je dan op een stoel met de IPhone en een gevulde rijk gevulde portemonnee in de broekzak. Wat een verschil! Het zet je wel even aan het denken. Mooi om zo even van hart tot hart met moeder en zoon Bernard te spreken. Moeder was trots op Bernard! Omdat vader 7 jaar geleden is overleden, hebben zij weinig kans om een bestaan op te bouwen. Dankzij het Compassion project hebben ze voldoende te eten, hebben ze kleren en kan Bernard naar school. Wat voor mij echt duidelijk is geworden is dat
HET ECHT ZIN HEEFT om geld te geven voor zulke doelen. Het verandert mensenlevens!
Zo, dat was meteen de preek van de week. Wij gaan weer slapen, want morgen schijnen we al om 7 uur aan de ontbijttafel te moeten zitten. Het is hier overigens 1 uur later dan in Nederland. Eind van de middag hebben we nog een uurtje getraind. Het was wel erg warm, maar het liep verder goed. Geen pijntjes. Donderdag is de loop der lopen. We starten 's morgens al om 06:00 uur. Ik heb even uitgerekend dat ik maar zo snel mogelijk binnen moet zijn, dan heb ik ook het minst last van de warmte.
-
14 Mei 2017 - 09:52
Aukje En Kids:
Lieve Hans/papa, wat een prachtig verslag. Wat ongelofelijk indrukwekkend allemaal! We missen je (vooral Justin) we wensen je heel veel plezier vandaag! We zijn benieuwd hoelang de kerkdienst bij jullie duurt.
Dikke kus van ons allemaal! -
14 Mei 2017 - 11:07
Berber Bruinsma :
Beste Hans en Wiechert,
Wat een mooi verslag! En wat mooi dat jullie deze reis kunnen maken en zo uit de eerste hand weer door kunnen geven hoe belangrijk het werk van Compassion is. Het geeft mensen hoop voor een betere toekomst voor hun kinderen. Welk verschil een kleine bijdrage al kan maken! We wensen jullie een hele goede week! Mei de hertlike groetnis fan Berber en bern.
-
14 Mei 2017 - 11:47
Buurtjes:
Ha sportieve reiziger..
Tjonge je moet er hoop voor over hebben om een extra land op je lijstje bij te vinken :-) Iedereen weer in rep en roer! haha (hoe verzin je het!)
Goede voorbereiding op donderdag. Geniet, ruik, proef, beleef, hoor en zie Afrika... Zo'n mooie kans!
Groetjes van de buurtjes...
-
14 Mei 2017 - 12:05
Nr. 10:
Ha Hans, niet alleen jij kunt een land afstrepen...ook die mooie koffer op de foto.
Wat een ervaringen!
Heel veel succes en geniet ervan,
Groetjes van nr.10
-
14 Mei 2017 - 12:25
Moeder En Vader Van Den Arend:
Hallo Hans en Wiechert,
Wat een prachtig verslag! We hebben het net (zondagmorgen12.20 u.) gelezen. Indrukwekkende ervaring.
Wat een armoede, en wat een geloofsblijdschap bij de mensen die je hebt ontmoet.
Gelukkig is het in Nederland niet zo heet. Kun je er een beetje aan wennen. En ook aan dat vroege
opstaan. We vinden het fijn dat we zo met jullie kunnen meeleven. We wachten de volgende breichten weer met spanning af. Een heel hartelijke groet van ons beiden, ook voor Wiechert,
Ma en Pa -
14 Mei 2017 - 14:49
KJDJ:
Mooi verslag Hans! Je gaat vast aan kop met je landen, ik zie het voor me: yes sir no sir, I shall it never more do.
Een paar uren vliegen en de wereld is zo anders. Mooi om zo wat mee te kunnen lezen/leven.
Zal vast heel mooi geweest zijn om Bernard te ontmoeten. Zie je hem nog een keer deze week?
Een hele goede tijd voor Wiechert en jou en succes met de loopvoorbereiding in de warmte! -
14 Mei 2017 - 15:02
Alle Visjes:
Niet alleen jullie maar ook wij gaan een geweldige week beleven met deze heerlijke verhalen! Geniet ervan Hans en Wiechert, we denken aan jullie.
Liefs alle Visjes -
14 Mei 2017 - 20:38
De Bakkertjes Uit Oisterwijk:
Hans en Wiegert, super leuk om iets van jullie te horen! We leven helemaal met jullie mee!
Stuur maar lekker veel foto's... heel veel succes daar! -
14 Mei 2017 - 21:00
JKM:
Hi Hans, mooi verhaal en leuk om mee te kunnen lezen. Ook mooi dat er qua landen eindelijk weer wat schot in de zaak zit... je stond alweer een tijdje droog nietwaar? Heel veel plezier daar samen met Wiegert, het zal vast een onuitwisbare ervaring gaan worden. Succes met de training. Groeten uit Amersfoort -
14 Mei 2017 - 23:11
Heit En Mem:
Hallo Hans en Wiechert,
De techniek staat voor niets, vandaag een live verslag met gezicht van jou erbij.... Wat een verrassing was dat.
We zouden graag even om het verdere hoekje kijken, maar genieten volop van jouw verslagen.
Wat een belevenis maken jullie mee en het voelt een beetje dat wij een heel klein druppeltje op de gloeiende plaat kunnen zijn en het ook een beetje onze reis is.
Dus houdt ons maar op de hoogte verder en sterkte met de marathon in de hitte!
Groetjes van heit en mem -
15 Mei 2017 - 23:54
Hester V L:
Ha Hans,
Wat een mooie ervaring, nu al! Het tafereel illegaal uit en in het vliegtuig zag ik helemaal voor me. Je bent ook de enige die Ruanda op z'n lijstje kan zetten, zonder ergens een stempel te hebben gehaald. :)
Groeten aan Wiechert.
Hester
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
